Alweer een pareltje natuur! Watervalletjes, kabbelende riviertjes, bossen, groen,… en dat mocht ik allemaal zien in de zon! Het was een track die tot aan de zee, het strand loopt, bij Otanerito bay. Het was geen great walk, maar wel dik de moeite!
ik had wel wat problemen om er te geraken. de auto die ik geleend had was een oude mercedes, achterwielaandrijving. en hij kon de heuvel wel af, maar in het terugkeren moest ik die redelijk steile heuvel geplaveid met kiezelstenen terug op, en dat was buiten de goeie ouwe mercedes gerekend. de wielen slipten steeds door. ik besloot langs de kant op het gras te proberen, omdat ik daar meer grip zou hebben, maar, het enige dat gebeurde is dat ik steeds meer van de kant af schoof en een greppeltje me vastzette. soit, ik besloot hulp te halen van de boerderij er vlakbij. ik passeerde een tractor, verscheidene jeeps, dus ik dacht “dat komt in orde”, maar het huis was leeg. wel open, ik kon gerust de hele boel leeghalen, maar geen kat te bespeuren. ik dus aan de slag met de planken die ik vond naast de tractor. ik legde ze over het greppeltje achter de voorwielen en liet me weer uit het gras en op de kiezelstenen weg zakken. daar probeerde ik kalm, in manueel (niet meer in automatic drive) de auto de heuvel op te krijgen, en… gelukkig… een goed succesvol einde. en (uiteindelijk toch) een goed succesvol begin van de dag. Wat een verzichten ik daarna mocht aanschouwen, dat ziet u weldra op de fotos. Maar ze waren zeer genoegdoend!
En savonds zijn we op restaurant gegaan, (de beste chocolade mousse sinds heeeel lang!), en nadien nog uitgeweest. Er speelde een lokale band, Black Velvet in the Hill Top bar, en wij zagen en keurden goed, en dronken en dansten er nog bovenop
ellenopreis 